Op de weg van Jezus leren kijken met de ogen van God.
Mijn ouders hebben mij altijd voorgehouden, dat ik goed moest leren, want dan zou ik een goeie baan krijgen en geld verdienen. Ze hielden mij familieleden voor met dik betaalde banen en belangrijke posities. Toen bleek dat ik theologie ging studeren, vroegen ze zich af of dat diploma mij verder zou helpen in mijn carrière.
Vandaag horen we hoe Jezus zijn leerlingen uitzendt. Geen van hen heeft een diploma, of papiertje, niemand heeft een studie gevolgd of was bezig carrière te maken. Het zijn geen dokters, psychologen, ingenieurs of accountants.
Het zijn eenvoudige vissers, die alleen netten uitgooien. Alleen Mattheus, was tollenaar geweest. Zij gingen de boodschap verspreiden. Ze zouden zieken genezen, duivels uitdrijven en vertellen dat het Rijk van God nabij was.
Zouden wij zelf ingaan op de oproep van de Heer? Zouden we voldoende vertrouwen hebben in onszelf? Of zouden we ons nog even achter de oren krabben voor we zo’n belangrijke stap zouden zetten? Ook wij zouden uitgezonden worden om zieken te genezen.
De meesten van ons kunnen een ziekte niet wegnemen, maar de zieke mens wel laten weten, dat God en ook wij hen waardevol vinden als mens. Want ze zijn natuurlijk meer dan hun ziekte of hun gebrek. Al te vaak worden zij nog, doordat mensen alleen hun aandoening of handicap zien, maar niet de persoon als hele mens.
Dit kan gebeuren als zij hulp aanvragen bij instanties, die moeite hebben om de menselijke maat te blijven zien. Wie echter ook de hele mens kan en wil zien en hem of haar laat weten dat zij mensen uit één stuk zijn, waardevol in Gods ogen en in de ogen van mensen, kan voor een zieke mens genezend werken.
Een groeiend aantal gezinnen verkeert in ziekmakende armoede en zijn aangewezen op voedselbank en kledingbank. Naar al deze mensen worden leerlingen van Christus gezonden.
Zouden we duivels kunnen uitdrijven? Er zullen bijna geen exorcisten onder ons zijn, maar er bestaan volop demonen in onze samenleving. De onreine geest van egoïsme, van onverschilligheid, de demon van vervuiling van milieu en leefomgeving. En wat te denken van kwade krachten die tot oorlog en geweld leiden en de krachten waardoor we muren bouwen en grenzen sluiten om mensen op de vlucht verre van ons te houden. Zou een leerling van Christus zich hierbij neerleggen?
Jezus heeft zijn leerlingen de opdracht gegeven naar al deze mensen te gaan en hen te vertellen over de blijde boodschap van God. Ze verkondigen het evangelie als het nodig is met woorden, maar zeker met hun hart. Ze laten mensen voelen dat God zonder voorbehoud naar hen omziet. Leerlingen van Christus zijn mensen die met de ogen van God willen kijken.
De oogst is groot zegt Jezus, maar arbeiders zijn er weinig. Er is veel dat mensen klein houdt, ziek maakt, de hoop ontneemt. Wie voelt zich geroepen geloof, hoop en liefde te verspreiden? Wie voelt zich geroepen leerling van Jezus te worden? Wie durft het aan om buiten de eigen comfortzone te stappen, want op de weg van Jezus kun je zelf averij oplopen. Wie durft dat aan?
Door onze doop hebben ook wij de macht ontvangen om het evangelie te verkondigen. God heeft ons door onze doop omgevormd tot leerlingen van Christus. Niet iedereen zal zichzelf leerling van Christus willen noemen. De een kan het wel, een ander heeft misschien wat meer tijd nodig. God zal geduldig op ons wachten, ons niets verwijten als het nog niet lukt, maar de slingers ophangen als we de weg van Jezus volgen.
Ik heb een mooie theologiestudie mogen afronden, en mocht mij vanaf dat moment doctorandus noemen. Ik heb er veel kennis vergaard, veel vaardigheden mogen ontwikkelen en ook mijzelf iets beter leren kennen. En om mijn ouders zaliger gerust te stellen, het loon is toereikend.
Maar heeft mijn studie mij tot leerling van Christus gemaakt? Om volwaardig volgeling te zijn, hoef ik alleen maar de roep van Jezus te beantwoorden en met hem op weg te gaan. Ben ik al zover? Bent u al zover? Zo vlak voor mijn pensioen, besef ik dat ik nog heel wat kan groeien in leerling zijn. Amen
